“ფსიქიკური აშლილობის” ნიადაგზე მონდომებული თმის გადაპარსვა და “ვერგადაპარსული” თმით გამოწვეული ფსიქიკური აშლილობა

 

 

ორი-სამი დღის წინ ჩემმა მეგობარმა ( ბიჭმა) გადაიპარსა თმა. თავიდან არანაირი რეაქცია არ მქონია , ვიფიქრე , “მერე რა , დაცხა და გადაიპარსა” , “მობეზრდა ვარცხნა და გადაიპარსა” , ” აზუხებდა და გადაიპარსა” , ნუ მოკლედ რამდენიმე სრულიად უწყინარმა მიზეზმა გამიელვა თავში და მერე მთელი დღე აღარც ის ბიჭი გამხსენებია და არც მისი გადაპარსული თავი .

საღამოს გარეთ წანწალის შემდეგ მე და მარიამი “ჩვენს სახლში” რომ დავბრუნდით და მარიამმა თავისი გრძელზე გრძელი თმის ვარცხნა დაიწყო  მერე დავფიქრდი რომ საშინლად არ მომწონდა ჩემი თმა და არგუმენტიც მქონდა : “არა გრძელი თმაც მინდა , მაგრამ ეს თმა როდის გამეზრდება? თან ისედაც ყველას გრძელი თმა აქვს და რამდენიმე თავგადაპარსულ გოგოს კიდევ ერთი თუ შეუერთდება არც მათ მიემატებათ დიდად რამე და არც დედამიწას დააკლდება. ანუ ჯობია გადავიპარსო. ” მერე უფრო ჩემი თავისთვის დამაჯერებლობის შესამატებლად ვიდრე ვინმეს გასახარებლად საკუთარ ანარკლს გავუღიმე ( ძნელად თუ შეიძლება ამას ღიმილი ეწოდოს ) სარკეში და  ” პირი გავაღე” .

პასუხები იყო არც ისე განსხვავებული ერთმანეთისგან მაგრამ “საზრიანობით” ყუველა ერთმანეთს წააგავდა :

ბიცოლაჩემი : სულ გაგიჟდი ხომ ?

ბიძაჩემი : სახლში არ შემოგიშვებ !!!

მეგობარი : დიდი სახე გაქვს არ მოგიხდება .. ))

მამიდაჩემი : თმებს ფსიქიკურად დაავადებული ადამიანები იპარსავენ :ტროლლ: რამე მოხდა? ფსიქოლოგთან წავიდეთ ? და ა.შ . თანაც დედაშენი არასოდეს არ გადაგაპარსინებდა თმას ( ყველაზე იდიოტური არგუმენტი კარგად მასოვს დედა სუ მეუბნებოდა შენი თმაა და რაც გინდა ის უქენიო ) , – მერე ამას კიდევ უფრო იდიოტური არგუმენტი მოაყოლა : ხვალ მამაშენის დაბადების დღეა, თუ გახსოვს, ჰოდა ნორმალური ადამიანივით შეხვდი. ( ბლინ, გადაპარსული თმით ვერ შევხვდები მამაჩემის დაბადების დღეს ? )

მეორე მეგობარი : შენგან არაფერი არ მიკვირს .

მეორე ბიძაჩემი : ღმერთმა ქაი გააჩინა თმიანი !!

მესამე მეგობარი : მარიამ , წადი თავი მოიკაი რაა .. ( with pleasure)

თმის გადახოტვრა (თითქმის) გადავიფიქრე და “აღფრთოვანებულ”-აღშფოთებული მივუჯექი მაგიდას რომ რამე დამეწერა .

საყვარელო მამიდავ , ხალხნო და ჯამათნო , ძვირფასო მეგობრებო და ჭორიკანა ბებოებო ! 

არ ვარ არც ფსიქიკურად დაავადებული, არც გიჟი ( ჰო რავიცი ) და არც გადარეული , არც თავის მოკვლას ვაპირებ და არც შეყვარებულს მივუტოვებივარ .

უბრალოდ მინდა მინდა მინდა  თმის გადაპარსვა .

მადლობთ ყურადღებისთვის !!!

სუყვარულით თქვენი საყვარელი გიჟი მეგობარი , დეპრესიული ძმიშვილი და ამორძალი უზნეო ბავშვი : მარიამ მამაიაშვილი .

ნახვამდის .

 

 

უდფყრვბლიწრყბვფჯჰცმირჰვ

აი ეხლა არაფერი არ მინდა . არა ვიტყუები . მინდა რომ ავორთქლდე , სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით .

ერთი მაინტერესებს მარტო : ადამიანებს ასე კარგად შეუძლიათ მოაჩვენონ თავი რომ კარგად არიან ? არამგონია .

უფრო წარსულის დავიწყება შეუძლიათ მგონი ..

და მე ადამიანი არ ვარ  ?

რატომ მეშლება ნერვები იმაზე რაზეც არ უნდა მომეშალოს ? ( ნუ რაზეც არ მინდა რომ მომეშალოს)

რატომ მივდივარ ყოველთვის იქ სადაც ვიცი რომ ის დამხვდება რისი დანახვაც ძალიან არ მესიამოვნება ?

რატომ ვრჩები ხოლმე იმ უსიამოვნო სიტუაციაში დიდხანს ?

რატომ ვარ კრეტინი ?

რა ჯანდაბა მინდა ?

 

ბუები

ჟაკეტი შემოვიცვი და გარეთ გავედი . ფეხით მინდოდა სიარული .  ვინმეს დებილი რომ არ ვგონებოდი უკანასკნელი 5 ლარიანი სანაგვეში ჩავაგდე  და იმ დილას პირველად გაიღიმე საკუთარი გონებაგახსნილობით გახარებულმა . წაშლილი სახით და ყურსასმენებით მივდიოდი . მოღრუბლულია მთელი დღეა . ჟინჟლავდა .

ფილებზე რომ გავედი პირველი შეხვედრა გამახსენდა . საშინლად არ მომეწონა , მახსოვს . აი ზუსტად ისეთი ტიპი იყო როგორსაც ვერ ვიტანდი . თან რაღაც საშინელი გაფარჩხული შარვალი ქონდა და მწვანე ჟაკეტი ( მაგ ჟაკეტის გამო მწვანე დავარქვი )    დიდი ბათინკები მეცვა (მაშინ არ იყო შემოსული) და  დამცინოდა ..

მეორედ რომ ვნახე მომეწონა . ხელი გადამხვია ისე და გამაჟრჟოლა თუ რაღაც  ..

მესამედ იმასაც მოვეწონე .

მერე სკაიპში დამამატა :დ

მერე ჩემი მეგობრებიც გაიცნო და ნუ მოკლედ სულ ერთად გვიწევდა ყოფნა .

გუმბათთან ვიდექით ხოლმე და ვლაპარაკობდით . უფრო სწორად ის ლაპარაკობდა მე გაყუსული ვიდექი ხოლმე და “Dumb”-ი დამარქვა :დდ

მერე სოფელში წავედი 2 კვირით . ტელეფონი არ მქონდა და არ შევხმიანებივარ . რომ ჩამოვედი გაბუტული დამხვდა :დ

პირველი საჩუქარი სკოლაში მომიტანა . სამაჯური იყო და Dumb ეწერა . სამი ასო დავკარგე , “ბ” დამრჩა .

ისე დავქლიავდი რომ დამივარდა , მომაწოდა და ხელზე გამიკეთა . ზარი დარეკილი იყო უკვე , ვაკოცე და კლასში წავედი .

მერე მითხრა მიყვარხარო . სკაიპში . :დდ აპრილი იყო .

მერე დებილებივით ვიყავით . ვახოს გარდა არაფერი აღარ არსებობდა :დ თან დღიური მქონდა მაშინ და სულ ვახოზე ვწერდი : ” მე და ბუ იქ წავედით .. ” ” ბუმ ეს თქვა .. ”  ” ბუმ მითხრა მიყვარხარო .. ” ” ბუმ დამაბზრიალა .. ” ” ბუმ ეს მომწერა .. ” და ა . შ ..

პირველად ლოყაზე რომ მაკოცა არ ვიბანდი :დდ მაგ დღეს ნანუ დარჩა ჩემთან და დილით ვანაში რომ შევედით დავაყრუე იმხელა ვიკივლე .. დამავიწყდა და დავიბანე .

ზაფხულში სოფელში რომ წავედი ერთი რვეული ავიღე და ყოველ დღე ვახოს “ველაპარაკებოდი” . აღარ მახსოვს რეები ეწერა . იმას აქვს .

რომ ჩამოვედი ხმას ვერ ვიღებდით .. :დ ჩებურაშკას მეძახდა და რომ ჩამოვედი ვაჩუქე .. ვახოსთან ეძინა ხოლმე ღამე :დდ

ჩემ დაბადების დღის წინა დღეს მომატყუა ხვალ სკოლაში არ მოვდივარ დედაჩემს უნდა მივეხმარო ბაღშიო და გაბრაზებული ვიყავი . მეორე დღეს მესამე გაკვეთილზე მომწერა ეზოში ჩამოდიო . ბიბი ეკავა ხელში და თვითონ არ ჩანდა .. :დ

მერე გიტარაზე შევედით ერთად . თავიდან მასწავლებელს და-ძმა ვეგონეთ :დ . მე რომ მეზარებოდა ჩაწერა ბუს ვაწერინებდი ხოლმე სიმღერებს . ერთხელ დაიწუწუნა , იმის ნაწერი გადავჟღაბნე კალმით და მე დავიწყე წერა :დ

ეს ბუმ

ეს მე

გიტარიდან რომ მოვდიოდით იმ ეზოში სკამზე ვიჯექით ხოლმე და რაღაც იდიოტობებს ვლაპარაკობდით ..

წინა ახალ წელს ბებოსთან უნდა გადავსულიყავი და მეზარებოდა . გადმობოდიალდა და ერთად წავედით , ფეხით . იმას თოვლის ბაბუის ქუდი ეფარა მე მიკი მაუსის ყურები მეკეთა და დავდიოდით დებილებივით :დ ( ეგ ყურები თვითონ მაჩუქა , ალიან მინდოდა და არ ვიცოდი  სად იყიდებოდა . მერე პოლიმ გაღრღნა :|| )

მერე მაღაზიაში წერო ნახა ( მე წეროს მეძახიან ) და მაჩუქა . მერე მაკოს ეზოში ვიჯექით . ვიღაცას გიტარა ქონდა . მე დაკვრა მინდოდა მარა აკორდები არ ვიცოდი . ვახო აკორდებს იღებდა მე ვუკრავდი :დდ

სკოლაში დასვენებებზე სულ ერთად ვეგდეთ ხოლმე . ჟელიბონებს და ბონიბონებს მაჭმევდა ხოლმე თავისი ხელებით :დ

მწვანე

მაისი იყო მგონი ,  მაკოსთან ვიყავი და წვიმა რომ დაიწყო წამოვედი . სადარბაზოში ვახო დავინახე გამოვიდა “გაგაცილებ”-ო .  ძალიან დაცხო მერე და პადიეზდში შევედით . ვიდექით ესე გალუმპულები . მერე უკან მივბრუნდით . მიმაცილა მაკოსთან და სახლში წავიდა . მაკოს ტანსაცმელში ძლივს ჩავეტიე , თვალით ველაპარაკებოდით და დამცინოდა მუტანტი ხარო :დდ

მერე ზაზუნა მაჩუქა – პოლი . განიავდა..

სუნი ქონდა ხოლმე რაღაცნაირი , კილომეტრებში ვგრძნობდი :დდ თავისი მაიკა მაჩუქა და სახლში სულ იმით დავტანტალებდი და ვყნოსავდი ხოლმე :დდ

ეს დედამისმა მაჩუქა 8 მარტს :დდ

ერთხელ მპ3-ს საყიდლად გამომყვა . მთელი რუსთავი მოვიარეთ და არსად არ იყო . მე ვწუწუნებდი , მთელიდღე ამიტანა .  : დ

რომ ვბრაზდებოდი მაშინ ვუყვარდი ხოლმე ძალიან :დ ეცინებოდა ხოლმე :დ საყვარელი ხარ რომ ბრაზდებიო . მერე მეც მეცინებოდა და ვრიგდებოდით .. :დ

ერთხელ რაღაცაზე გამაბრაზა და მთელი დღე არ ველაპარაკებოდი . საღამოს ჩემ  ფანჯრებთან მოვიდა თავის ძმაკაცებთან ერთად . რაღაცას აჭყიპინებდა ( სულს რომ უბერავ და რომ იშლება ჭყიპინით) . შევურიგდი .

თავისმა დამ გაუკრა კედელზე :დდ

5 თვის წინ დავშორდი . რაღაც იდიოტობის გამო ( მაშინ არ მეჩვენებოდა იდიოტობადდ) .

3 თვე მწერდა , მირეკავდა , სკოლასთან მოდიოდა ..

აი გული :დ

გულიც მაჩუქა :დ  არ ველაპარაკებოდი და ჯიბეში ჩამიდო ჩუმად ..

ბუს მეძახდა და ვეძახდი , რატომ არ მახსოვს .. :დ მერე ბუ მაჩუქა ” რომ დავინახე შენ გამახსენდი”-ო :დ

მგავს ?

ახალ წელს შევურიგდი . მერე მალევე დავშორდი ისევ იდიოტობაზე . მერე მერე ცოტა ხანი კიდევ მირეკავდა , მწერდა , სკოლასთან მხვდებოდა ..

მერე ვიღაც გაიცნო ..  და რაღაც სხვანაირი გახდა . აი ისევ ისეთი პირველად რომ ვნახე და ვერ ვიტანდი . არა მგონი უარესიც .

ეხლა ჩემთვის არაფერს აღარაფერს აღარ ნიშნავს …

ყურსასმენები მოვიხსენი . დავინახე . სმაილიანი მაიკა ეცვა . გასაღებზე სხვა ბრელოკი ეკიდა . და ეკიდა .

წავედი მე , ნანუ მელოდება .

პ.ს : ჩვენი სურათები წავშალე და თუ ვნახე სადმე დავდებ ))

Owls

14 wlis gavxdi :DD

აჯაფსანდალი

ეს ისე

სიგარეტის მოწევა 12 წლისამ დავიწყე . მიეზი მქონდა : კატა მომიკვდა  და ვინერვიულე .  მას მერე ყოველ დღე ვიძახი ” მორჩა აღარ მოვწევ ! ”  . ჩემს თავს ვატყუებ თუ უნებისყოფო ვარ არ ვიცი მაგრამ ფაქტია რომ დღეს უკვე მეშვიდე ღერ სიგარეტს ვეწევი .

წეხან კარებზე დააკაკუნეს . გავაღე და ვიღაც ბიჭი იდგა  ” ტელეფონზე მოვედით”- ო მითხრა . თავიდან ვერ მივხვდი მაგრამ მერე გამახსენდა რომ უკვე 3 დღეა ზოიას არ დაურეკავს ბებიაჩემთან და თვალები მოვჭუტე .  ხელში არაფერი ეჭირა არადა ტელეფონის შნურის შესაკათებლად მოვიდა . სხვა ვერაფერი მოვიფიქრე და ვკითხე :

– კლუჩები და რამე ეგეთები მოგიტანო ?  – ” არა” – ო მითხრა და გაეცინა . მერე 2 წუთი დებილივით ვიდექი და ველოდებოდი როდის იტყოდა რამეს . მოტვინა ბოლოს თვითონ და მკითხა  ” არ შემომიშვებ”-ო ? კარები გავუღე და კედელს ავეყუდე . თურმე მეორეც ყოფილა . სახლში სამი ტელეფონი გვაქვს  : ერთი სამზარეულოში , მეორე უკაბელოა და ყველგან გდია და მესამე ჩემს ოთახში . ჰოდა მითხრა “ტელეფონები მაჩვენე”-ო . ორივე შეამოწმა და არაფერი ჭირდათ . მერე მკითხა ” მეტი არ გაქვთ”-ო . გავწითლდი და ჩემი ოთახისკენ წავედი . საწოლს არასდროს არ ვალაგებ და თან ახალი ამდგარი ვიყავი .. არ შეუმჩნევია ჩემი თავედამხობილი ოთახი , ის ტელეფონი გააკეთა და წავიდა .  კარები რომ მივხურე მერე დავიხედე ფეხებზე . ბლინ ! მეთქი რატომ მიყურებდა დებილივით . -_-

უკვე 6 საათია , დილიდან კომპიუტერთან ვზივარ . შოკა გამოვიდა ოთახიდან და მეკითხება :

– შენ ნორმალური ხარ ? –  ” არ ვიცი “-თქო  გავიფიქრე მარა ხმამაღლა არ მითქვამს .

– აი არ მინდა კომპიუტერთან ჯდომა მარა არ ვიცი რა ვაკეთო და რა ვქნა ?

– წადი ოთახი მიალაგე

– აჰაა .. – ვპასუხობ და ისევ კომპიუტერს ვუბრუნდები .

– დღეს საღამოდან მთელი მაისი კომპიუტერს ვერ ეღირსები . ” ძალიან კარგი ” გავიფიქრე ისევ , დიდი ხანია მინდა რომ მოვშორდე . უბრალოდ არ ვიცი ბებიაჩემს რა ვუყო რომელიც ყოველდღე საბერძნეთიდან სკაიპით მელაპარაკება . აა კიდევ პროექტი მაქვს ორშაბათს ჩასაბარებელი ისტორიაში  და ბლოგის ერთი თვით მიტოვებაც  არაა მთლად კარგი .

გუშინ ნანუს დაბადების დღე იყო . მეზარება მოყოლა . არ იხდიდა საღამოს უბრალოდ სახლში ჩავედით  .

მერე ნანუს ოთახში ჩავიკეტეთ , 6 გოგო ვიყავით და ” მე არასოდეს”ს ვთამაშობდით დალევაზე .

ნუ მოკლედ მართლა რაღაც აჯაფსანდალი გამოვიდა . წავედი მე -_- ( იმედია 1 თვით არა)

forgotten .

 

პარამპამპამპაააააააააააამ !

აი არ ვიცი ამაზე კარგი გრძნობა თუ არსებობს

საბოლოოდ რომ დაიკიდებ ფეხებზე აი ბოლოლმდე .

მომილოცეთ !

უბრალოდ უნდა დაფიქრდე და მიხვდე ..

რა კარგია ^-^

waiting for saturday ( Not anymore ^.^)

როცა გგონია რომ ყველაფერი თავიდან იწყება .

რომ ისევ შეძლებ

რომ დაივიწყებ

რომ შეიყვარებ

რომ აღარ მიწერ

რომ აღარ იტირებ

რომ ისევ ნახავ

რომ ისევ დაბრუნდება

სულ ტყუილად გგონია .

და იმისთვის რომ გაიგო ისევ შეძლებ თუ არა და დაბრუნდება თუ არა უნდა მოისმინო და არა წაიკითხო .

ველოდები შაბათს .

არ ვიცი რა იქნება .

უბრალოდ ვიცი რომ მერე მეცოდინება რა უნდა ვქნა .

-_-

ოღჩ !!!

სულ შემთხვევით ვიპოვნე . ისიამოვნეთ .  აშკარად უდიდესი გამოცდილება აქვს ამ ადამიანს : ))

 

1.უთხარით მას რომ ის ძალიან ლამაზია.

2.როგორც კი მოახერხებთ მოკიდეთ ხელი ხელზე,თუნდაც წამიერად.

3.აკოცეთ კისერზე,ან ყელზე.

4.დაუტოვეთ ხმოვანი შეტყობინება ალერსიანი ხმით.

5.ყოველთვის უთხარით რომ გიყვართ.

6.როცა ის გაბრაზებულია,მოიმწყვდიეთ მკლავებში და აუხსენით რა ბევრს ნიშნავს იგი თქვენთვის.

7.პატარა დეტალებსაც კი მიაქციეთ ყურადღება და ეს მას უთხარით.

8.უმღერეთ მას,რა საშინელი ხმაც არ უნდა გქონდეს.

9.უთხარით რომ მას ყველა ქალზე წინ აყენებთ.

10.დაუწერეთ ნიშნები კოცნაში.(აზარტულია)

11.გააცანით ის თქვენს ოჯახს და მეგობრებს,როგორც შეყვარებული.

12.ეთამაშეთ მის თმას.

13.აიყვანეთ და დაატრიალეთ.

14.დაჯექით პარკში მასთან ერთად და დაელაპარაკეთ თუნდაც სისულელეზე.

15.მოუყევით თუნდაც სულელური ანეკდოტები.

16.ესროლეთ მის ფანჯარას შუაღამისას კენჭები და თუ გამოიხედება უთხარით რომ გენატრებათ.

17.ეცადეთ დაიძინოს თქვენს მკლავებში.

18.ამოჭერით თქვენი სახელები ხეზე.

19.თუ ის თქვენზე გაცეცხლებულია,აკოცეთ მას.

20.შეისვით ზურგზე და ირბინეთ.(არ ვხუმრობ,ეს მათ ძალიან მოსწონთ.)

21.აჩუქეთ ყვავილები ისე,უბრალოდ.

22.ისე მოექეცით მეგობრებთან,როგორც მარტო ყოფნისას ექცევით.

23.შეხედეთ თვალებში და გაიღიმეთ.

24.თუ თქვენი გადაღება უნდა,გადააღებინეთ იმდენი სურათი,რამდენიც გინდათ.

25.ეცეკვეთ ნელა მას,მაშინაც კი როცა მუსიკა არაა.

26.აკოცეთ მას წვიმაში.

27.გიყვართ?!უთხარით!

 

ნუ მოკლედ ბიჭებო : დაიწვრილეთ ხმები როცა მას ურეკავთ , აკოცეთ როცა გაცეცხლებულია არ აქვს მნიშვნელობა წვიმს თუ მისი მეგობრები არიან გარშემო ( ჰო ხელის ხელზე მოკიდება არ დაგავიწყდეთ ! თუნდაც წამიერად ) . ნუ თუ კომპლექსები გაწუხებთ კისერზეც შეიძლება ( ან ყელზე ) ჰო პარალელურად შეგიძლიათ ეცეკვოთ და თუ მუსიკა არ გაქვთ არც ეგაა პრობლემა შეგიძლიათ იმღეროთ . ჰო კიდევ საღამოობით კენჭების სროლა არ დაგავიწყდეთ და  რომ გაეღვიძება და გამოიხედავს ” მენატრები”-ს მაგივრად შეგიძლიათ რამე სულელური ანეგდოტი მოუყვეთ . კიდევ გადააღებინეთ იმდენი სურათი რამდენიც თქვენ გინდათ და არა მას  და დამიჯერეთ თქვენი შეყვარებული არასოდეს , არასოდეს , არასოდეს არ მიგატოვებთ !

 

ყველაფერს რომ თავი დავანებოთ რა უბედურებაა ეს დაგეგმილი ურთიერთობები : \\

 

.

და მაინც .

მაშინ როცა სამზარეულოში ჩაიდანი წუილებს მე საწოლში ვტრიალებ .

ჩაიდანი წარმოსახვითია , სამზარეულოც , წუილიც .

ამით ჩემი თავი მეუბნება რომ უნდა ავდგე , ჩავიცვა ან არ ჩავიცვა ( მე მეორეს ვირჩევ ხოლმე) და გაზქურაზე ჩაიდანი დავდგა .

ჩემი ფეხები უკვე მიეჩვია გაყინულ მეთლახს და რეაქცია აღარ აქვს როცა მე ჩაის\ყავის მოსადუღებლად სამზარეულოში დავტანტალებ .

ჩაიდანი ადუღდა . ტვინისწამღებად წუილებს . “უნდა შევცვალო” გავიფიქრე და ლიმონი გამოვიღე მაცივრიდან .

მერე გამიკვირდა . უკვე ერთი კვირაა  აღარ ვფიქრობ და იმიტომ . რაც მინდა რომ გავიფიქრო ხმამაღლა ვამბობ , ასე თავიდან ვიცილებ იმის გაფიქრებას რაც არ მინდა რომ გავიფიქრო .

ამას რომ ვფიქრობდი ყავა ფეხებზე გადამექცა . ” კიდევ კარგი შარვალი არ მაცვია ” გავიფიქრე ისევ .  ჯანდაბა !

ყავის მეორედ დასხმა არც მიფიქრია . მეზარებოდა .

დილა საშინლად დაიწყო . ყავის გარეშე და ფიქრით .

მერე გამეღვიძა .  ორი ზომით დიდი მაიკა ჩამოვიცვი თავზე , ფეხზე წინდები ამოვიცვი და სამზარეულოში გავედი .

ჩემი ფეხები სითბოს მიუჩვეველი იყო და ამიტომ ცერებზე დავდიოდი . გაზქურაზე ჩაი დავადგი და ჭიქა მაგიდის სიღრმეში შევაცურე რომ ზედ არ გადამქცეოდა  .

ჩაიდანმა ორთქლის გამოშვება დაიწყო და გამოვრთე . მაცივრიდან გამოღებული ლიმონი ჭიქაში ჩავწურე და მაგიდაზე ჩავოჯექი . ფეხები ავიკეცე .

მერე გამახენდა , ყველაფერი გამახსენდა . .

მერე ამეტირა ,ამეყვირა ..

მერე ყავა ფეხებზე გადამესხა ..

მერე მეტკინა ..  სადღაც , რაღაც ..

მერე გავიაზრე ..

მერე მივხვდი ..

მერე დავწყნარდი ..

მერე ფეხებზე დავიკიდე ..

მერე იმას მივხვდი რომ ღირსი იყო ..

მერე გამეღვიძა . ადგომა არც მიცდია . არც ყავის ადუღება . არც განძრევა .

ცუდია ყველაფრის თავიდან დაწყება . დაგივიწყებ .